The Finishing Touch

… in de laatste rechte lijn naar de concerten!

Business as usual..

Want we keren terug naar onze vertrouwde stek in de Therminal.
Geen groene poorten, verhuiswagens of tegelvloeren…edoch steeds wegenwerken! De Therminal is zoals de voorbije weken enkel te bereiken via de faculteit economie of de parking van het rectoraat: op tijd vertrekken is de boodschap 😉

Ons avondvullend programma:

• 19.30 Moessorgsky
• 19.50 Schubert
• 21.00 Schubert
• 21.50 Moessorgsky

En daarna uiteraard…praatjes en pintjes!

The game is on!

Voor degene die de repetitie donderdag gemist hebben, of met hun hoofd mijlenver weg waren: dit semester worden er niet zomaar tickets verkocht, je kan er ook iets mee winnen!
De verschillende secties strijden tegen elkaar in de hoop iets uit de prijzenpot mee te pikken. Een derde plaats is mooi, dan winnen jullie een gratis cocktail op het volgende GUSO-feestje. De zilverlingen gaan met twee Magnum flessen Cava naar huis en de winnaars mogen zich gelukkig prijzen en een heerlijk feestmaal bij Leonie en Marie gaan nuttigen.

Kaartjes kan je op twee manieren verkopen:

• Met wat mond-tot-mondreclmame overtuig je iedereen om naar het beste studentenorkest van Gent te komen luisteren. Je stuurt Susanne (susanne@guso.be) een mailtje met het benodigde aantal tickets, je haalt een envelopje op na de repetitie en deelt de tickets uit aan je vrienden.
• Je laat je vrienden en familie naar onze blitse website surfen zodat ze hun tickets online kunnen bestellen. Daar laten ze aan Susanne weten dat jij ze overtuigd hebt om naar onze concerten te komen. Zo gaat de teller met het aantal tickets onder jouw naam ook omhoog.

Ben je nog niet zeker of je nu 20 dan niet 30 mensen zal weten te overtuigen? Vraag gerust wat extra tickets aan Susanne, maar wees zeker dat je je onverkochte tickets ten laatste op de repetitie van 26 november terugbrengt, anders is het van betalen!

Sharing is caring

Het is absoluut niet verboden al uw goede en minder goede facebookvrienden uit te nodigen voor onze concerten in de Bijloke en de Singel. Delen maar!

We want you…

To vote for Rachmaninov in de Klara top 100!
Stem en deel jouw GUSO-verhaal, en wie weet komt jouw stem op de radio…

Quality time…

…met uw medemuzikanten, daar zorgt ons animatieteam voor.

Ook voor onze muziekinstallatie werd het tijdens de stage eventjes te veel. Ze gaf de blijde geest en nu moeten we het zonder doen. Maar: we blijven niet bij de pakken zitten en daarom organiseert ons animatieteam woensdag na de repetitie een kleine benefietavond. Onder het motto  “Zuipen voor muziek”  zamelen we geld in om onze boxen te herstellen of een nieuwe installatie aan te kopen. 3,5 eurootjes per cocktail, en zo kan er opnieuw gedanst worden.

Voor zij die er maar niet genoeg van kunnen krijgen: Donderdagavond gaan we bowlen! Afspraak 18u45 (stipt!) aan de Overpoort bowl met 7,25 euro cash in uw broekzak. Voor de late beslissers: er zijn nog enkele plaatsjes over dus niet getalmd en inschrijven maar!
Achteraf worden de hongerige magen gestild met een prima pizza, afspraak 21u aan de Primadonna.

Bittersweet Symphony

Een beetje lectuur om deze brief te beëindigen.
Maestro Franz Schubert himself kroop ooit in z’n pen en schreef de volgende woorden neer. Denk er de muziek bij van z’n Onvoltooide, en droom eventjes weg.

Deel I
Ik was broer van vele broers en zussen. Onze vader en moeder waren goed voor ons. Ik hield ontzettend veel van hen.
Op een dag nam vader ons mee naar een chic feest, mijn broers waren uitgelaten. Ik echter was triestig. Mijn vader kwam tot mij en beval me van de overheerlijke maaltijd te genieten. Dat kon ik echter niet, waarop mijn vader mij in zijn woede verstootte. Ik keerde mij om, en met een hart vervuld van liefde voor diegenen die ze zo geringschatten, vertrok ik naar een verre plek. Jarenlang voelde ik het grootste verdriet en de diepste liefde mij verdelen.
Toen kwam plots het nieuws over de dood van mijn moeder. Ik haastte me naar huis om haar te zien. Mijn vader, door smart verzacht, ontzegde mij de toegang niet. Toen zag ik haar lijk. Tranen ontsproten uit mijn ogen. Zoals in de goede oude tijd, zoals ik mij haar herinner, zo zag ik haar liggen. En we volgden haar lijk diepbedroefd en de kist werd neergelaten in het graf.
Vanaf nu woonde ik weer thuis. Op een dag nam mijn vader mij weer eens mee in zijn lievelingstuin. Hij vroeg mij of ik hem mooi vond. Ik vond zijn tuin echter helemaal niet mooi, maar durfde niets te zeggen. Toen vroeg hij mij een tweede maal vol enthousiasme: “of ik de tuin wel mooi vond?”. Met bevende stem zei ik van niet, waarop mijn vader mij sloeg. Ik vluchtte weg. En voor een tweede keer keerde ik mij om en vertrok met een hart vervuld van liefde voor diegenen die ze verachtten, naar een verre plek.
Liederen zong ik, vele en lange jaren. Wilde ik de liefde bezingen, dan werd ik diep bedroefd. Zong ik over mijn verdriet, dan veranderde ze in liefde. Zo telkens verdeelde mij de liefde en het verdriet.

Deel II
Ooit hoorde ik van een vrome maagd die gestorven was. En in een kring die zich rond haar graf vormde wandelden jonge en oudere mannen in eeuwige gelukzaligheid. Daarbij spraken ze heel zachtjes om haar niet wakker te maken. Hemelse gedachten leken als heldere vonken voortdurend van het graf van de jonkvrouw te ontspringen. De vonken maakten een zacht geluid als ze op de jongelingen neervielen.
Op dat moment/Opeens voelde ook ik het verlangen rond haar graf te schrijden hoewel gezegd werd dat enkel een wonder u in deze kring zou kunnen brengen. Met trage stappen, innerlijke eerbied en vaste overtuiging stapte ik met neergeslagen blik naar de kring toe. Nog voor ik het besefte was ik in het midden van de kring dat een wonderlijk zoet geluid liet horen.
En ik voelde oneindige gelukzaligheid, in één ogenblik samengebald. Ik zag ook mijn vader, mij liefhebbend en verzoend. Hij sloot mij in zijn armen en weende. Maar nog meer weende ik.